BADENSIS Familia

BADENSIS Familia

inter illustriores Germaniae. Hi enim Principes, eâdem, quâ Habspurgici seu Austriaci, stirpe prognati, etiam Zeringiae aliquandiu Tecciaeque imperitaverunt. Sueviam etiam aliquando spe ac votô, Burgundiam magis titulô, quam usu, tenuerunt. Carinthiam quoque et Austriam, ad tempus, possedêre. Sueviam namque Bertoldo I. Zaringiae Comiti superstite adhuc Othone Suinfurtensi Suevorum Duce, Henricus III. Imperator ubi is fatô

fungeretur, promisit; et oblata spes datô, quem tum forte Caesat manu gestabat, annulô firmata. Irritatamen, validiori post mortem Augusti in animo Agnetis Henrici viduae, in Rudossfum Rheinfeldiae Comitem effectu, quam datae a marito fidei cura. Quo tamen repulsam mollius toleraret, Carinthia concessa, Conradi Carinthiorum Ducis sive rebellione, sive obitu, vacua: Restituisse damnum cum foenore fortuna videri poterat, cum Rudolfus, desponsatâ filio Bertholdi eiusdem nominis filiâ, Sueviam doti dixisset. Verum brevi post Carinthia primo, mox Suevia, sublatô Rudolfô, Caesarei decoris aemulô, ab Henrico IV. Imperatore adempta: frustra res repetente Bertholdô, permissâ Brisgoliâ Alsatiaeque parte utcumque mitigatô. Burgundiam Conrado Bertholdi II. Filio Henricus IV. Imperator adsignârat, Reinaldi Burg. Com. odio: lisque armis aliquandiu agitata, sententiâ Friderici I. Barbarossae, ita decisa est, ut Bertholdus Couradi fil. minori, quam vocant. Burgundiâ, contentus, reliquam Reinaldi filiae, quam Caesar in matrimonio habebat, concederet. Austriam Hermanni Badensis cum Gertrude, exstinctae in Friderico Austriacae stirpis virgine, coniugio Domui adiectam, infelix Friderici, Hermanni filii casus eripuit, una cum Conradino Neapoli capite plexi, A. C. 1279. Zeringia ditio, post Bertholdi V. lineae postremi, obitum, in Kyburgi ac Friburgi et Furstenbergae Comites divisa, A. C. 1218. cum priscis dominis fere et appellationem perdidit, eius memoriâ vix in Annalibusretentâ. Eadem Tecciae sors, cum in terris titulisque suis wirtembergici adscripsissent etc. Coeterum istis natalibus ortus Hermannus, ductâ in uxorem Iudithâ (Hohenbergae, an Badenae Comite?) Badensem ditionem nactus, primus ex Hochbergiis, principis Imperii et Marchionis Badensis atque Hochbergensie dignitatem accepisse dicitur, saeculô XII. cuius nepos Hermannus III. Veronae ab Imperatore Friderico I. praefectus eâve donatus, fabulae de Veronensi origine, locum dedit. Tituli Familiae sunt, Marchio Badensis et Hochbergensis, Landgrav. Susenbergensis, Comes Sponheimii et Eberstenii, dominus in Roteln, Badenweiler, Lahr et Malberg, de quibus omnibus suô locô. Pfannerus, ubi supra. Nec omittendum, quod Hornius adnotat, Marchionatum huncobnoxium factum esse Electoribus Palatinis ita autem is. Cum Fridericus I. cogomine Victoriosus, inter alios Principes vicinos, acri praeliô victos, Carolum quoque Marchionem Badensem captivum secisset, eâ conditione illi libertatem reddidit, ut imposterum Marchiones Badenses Electoribus Palatinis essent obnoxii. Vide eum Orb. Polit. p. 253. Aliud docet Cl. Spenerus Sylloge Geneal. Histor. in Familia Badensi. p. 623. Vide et 624.

ut et infra Carolus ac Christophorus. Genealogiam horum Principum exhibuimus, in voce Bada.